Τους δρόμους πήρε ο έρωτας το γιατρικό για να ‘βρει,
να σώσει την αγάπη του, να σώσει την ψυχή του.
Μέχρι τον Όλυμπο έφτασε βοήθεια να ζητήσει.
Κι εκεί το δωδεκάθεο εσήκωσε τα χέρια.
Το γιό μου, μη βοηθήσετε, πρόσταξε η Αφροδίτη,
αφήστε την πανέμορφη ψυχή να ξεψυχήσει.
Κι όπως η κόρη πέθαινε τρελλάθηκεν ο έρως, 
στα χέρια του την τύλιξε, τη φίλησε με πάθος, 
κρατήσου  ταίρι μου ακριβό, το γιατρικό το βρήκα,
με το δικό μου το φιλί θα σε ξαναναστήσω.
Κι απ’ το φιλί του έρωτα η ψυχή ξαναγεννήθει.

αυτός είναι με λίγα έμμετρα δικά μου λόγια,
ο μύθος πίσω απ’ το ωραίο γλυπτό του Αntonio Canova,
”Έρως και Ψυχή”