Το φιλί

Τα κύματα…… έρχονται,
να τυλιξουν την ανάγκη της παραπλάνησης μου!!
Ο ελαφρύς ήχος των κυμάτων, καλύπτει τα λόγια που θέλω να ψυθιρισω!
Γοργο, χτυπάει το αίμα πια
και όλο πιο πορφυρο,
το καλοκαίρι πεθαίνει!!
Περιμένοντας, με λαχτάρα το φιλί σε μια πύρινη αγκαλιά, το άρωμα της ευτυχίας με τυλίγει!!
Της ευτυχίας… που απομάκρυνε αυτό το φιλί, μια ανεξηγητη αδιαφορία!

Και εγώ την ύλη μου ακόμη αποζητω, με το  φιλι, που  θα με λυτρώσει… ψάχνοντας στα κύματα, την αντανάκλαση μου!!!
Βλέπω απελπισμένη, την φυγουρα σου, που διαγράφεται στη σκέψη μου!
Μέσα από την απουσία σου,
ξεδιπλωνονται οι μνήμες,
μέσα από τις μνήμες, ξεδιπλωνονται οι εικόνες!!
Όλα παιχνίδια του μυαλού λοιπόν??
Και συ…. που είσαι, που χάθηκες??
Που χάθηκε η δροσιά σου??
Που χάθηκε το φιλί σου, που τόσο λαχταρησα?
Έχει σκορπιστει και αυτό στον ορίζοντα?
Έγινε μνήμη, πριν ακόμη γεννηθεί?????